Voedings- en gezondheidsclaims
Voedings- en gezondheidsclaims zijn beweringen op etiketten en reclame die aangeven dat een product bepaalde (positieve) eigenschappen heeft. Het gebruik van zulke claims wordt op Europees niveau gereguleerd.
In 2006 is de EU-verordening over voedings- en gezondheidsclaims gepubliceerd (verordening (EG) Nr. 1924/2006), met daarbij een lijst van toegestane claims. Fabrikanten mogen enkel claims gebruiken die op deze lijst staan. Naar aanleiding van vragen van verschillende delegaties over de interpretatie van deze claimsverordening is een leidraad opgesteld over de implementatie hiervan.
Sinds 2006 zijn enkele nieuwe voedingsclaims toegevoegd aan de lijst met voedingsclaims en is er een register opgesteld met toegelaten en afgewezen gezondheidsclaims.
Belangrijkste onderwerpen in de wetgeving zijn:
- Voorkomen misleiding van consument
- Algemene regels over toepassing van voedings- en gezondheidsclaims
- Register met toegelaten en afgewezen gezondheidsclaims
- Wijze van aanvraag en vaststelling van gezondheidsclaims
- Nog te behandelen: voedingsprofielen en gezondheidsclaims over botanicals
- Nationaal commitment voor vertaling en bewoording van claims: indicatieve lijst
De nationale regelgeving volgt de Europese Verordening (EG) nr. 1924/2006 inzake voedings- en gezondheidsclaims voor levensmiddelen. In het Warenwetbesluit informatie levensmiddelen wordt direct verwezen naar de Europese verordening.
In Nederland worden voedings- en gezondheidsclaims voor levensmiddelen besproken in het Regulier Overleg Warenwet, Deskundigenoverleg Productwetgeving Levensmiddelen.
In EU-verband worden voedings- en gezondheidsclaims besproken in de EU-Commissiewerkgroep Voedings- en gezondheidsclaims. De Permanente Commissie Voeding en Diervoeder, sectie Algemene Levensmiddelenwetgeving stelt vervolgens de voorstellen van de EU-Commissiewerkgroep vast.
Nationaal
- Warenwetbesluit informatie levensmiddelen
Europees
- Verordening (EG) Nr. 1924/2006 voedings- en gezondheidsclaims